Սաների բոլոր գործունեությունները նման են խոշորացույցի։ Դրանք սաների հոգու աչքերն են, որը կարող ենք մեծացնել և փոքրացնել։ Գիտե՞ք՝ Արևելքի պարտեզը պտտվում է իր սաների շուրջը։ Կյանքի ամեն մի ակնթարթը հաջորդ վայրկյանին դառնում է ուրախ ակնթարթ: Հազարավոր նախակրթարաններից, միլիոնավոր խմբերից ու հրաշամանուկներից այն կողմ, կրթահամալիրի Արևելյան անկյունում՝ սրտիս աջ փորոքում կամ նախասրտում, կամ էլ՝ կիսալուսնաձև փականի մոտ գտնվում է իմ ամենա պարտեզը… Ը՜, այն չի կարելի անվանել «ամենա», շատ թանկ է։ Այսօր հորինեցինք մի հեղինակային նորաբանություն, որով ազդարարվեց բնատեխնիկական ստուգատեսի մեկնարկը: Պատկերացնո՞ւմ եք, խոշորացույցը կարող է ունենալ կաթի շշի, քառակուսու, գրտնակի տեսք։ Ինքնաշեն խոշորացույցները ամենագեղեցիկն են ու պատրաստված մեր ձեռքերով։ Գիտե՞ք՝ եթե վերցնենք խոշորացույցը և ուշադիր զննեք սաների կյանքի յուրաքանչյուր րոպեն, կնկատենք, որ կամա թե ակամա, նրանց կյանքի ամեն պահը նպատակով է լի։ Լսի՛ր, երեխաները խնդում են զրնգուն ձայնով, որովհետև ուրախ են կամ հավես միջավայրում են։
Եթե դու հավատում ես գործունեության նպատակի գեղեցկությանը, ապա երեխաների սերը և ջերմությունը ձեր կողքին է:
Ինքնաշեն խոշորացույցները
Հասմիկ Հարությունյանի բլոգ 